Dag 6: Kamloops -> Clearwater & Wells Gray Park.

Verhaal van dag 6.

De afspraak voor vandaag was om rond 07:00 uur te ontbijten. Het hotel heeft geen ontbijtfaciliteiten. Wel een papieren zak met scones, dat is een cake van wortelen, een yoghurt en een fruitsapje. 

Hotel zonder restaurant.

We gaan dan naar een van de typische Amerikaanse/Canadese fastfoodketens recht tegenover het hotel. Daar kregen we een heel degelijk en stevig ontbijt. Toast, spek met eieren, confituur, koffie... Maar voor 18 personen was voor hen een hele karwei. Maar de kok en de opdienster zorgden er voor dat om 09:15 uur iedereen ontbeten had.

Poserend in een van onze wagens. 

Supermarket.

In de nabijheid even een supermarkt binnengelopen. Daar een sandwich en een drankje gekocht voor de middaglunch. Het was 09:45 uur geworden als we aan ons programma konden beginnen.

Kamloop Indian Residential School: KIRS

In mei 2021 werden de resten van 215 kinderen teruggevonden in Tk'emlups te Secwépemc First Nation reservaat in Kamloops. Sommigen ervan zouden slechts 3 jaar oud geweest zijn. We kunnen deze plaats bezoeken: de Kamloops Indian Residential School. In Kamloops is er een horrorverhaal van 'native - inheemse' kinderen die ontheemd werden en heropgevoed als goede katholieken.. 

KIRS school te Kamloops.

Het blijkt dat hier een zeer schrijnende toestanden gebeurt zijn. Ongeveer 150.000 kinderen werden in internaten gebracht waar ze hun taal niet meer mochten spreken en ze tot katholieken werden opgevoed (?). In 1:30 uur kregen we een zeer monotoon en triest verhaal te horen door iemand die slecht of niet zijn mond open deed. Slecht tot onverstaanbaar verhaal in een onaangename en kale ruimte. Er werd ook geen moeite gedaan door de reisbegeleiders om die vent te stoppen of om iets te vertalen van zijn onverstaanbare uitleg.

Middaglunch.

Dicht bij Clearwater, na 133 km om 13:20 in het North Thompson Provincial Park was er gelegenheid om onze gekochte snacks soldaat te maken. Dichtbij de North Thompson rivier. Even tot aan de rivieroever gewandeld, 5 minuten en terug. Niets spectaculair, enfin weinig interessants te zien. 

Picnic met onze meegebrachte lunch.

Watervallen van Wells Gray Park.

De volgende bestemming is niet heel ver. Clearwater ligt op 125 km van Kamloops. Een van de grootste provinciale parken in dit gebied is het Well's Gray Provincial Park.  Dit is ook het land van de  cowboys en de veeteelt. Wells Gray Park wordt ook bijgenaamd als 'Waterfall Park', en heeft deze bijnaam niet gestolen.

Wandeling na de picnic naar de North Thompson River.

Wells Gray Park: het land van de 41 iconische watervallen.
Er worden 41 watervallen genoemd in dit enorme park. Hiervan zijn er 14 die tot de top behoren. Wells Gray met zijn bonte verzameling van bergen, watervallen, meren, onstuimige rivieren en diepe wouden is een van British Columbia's mooiste natuurparken, al is het minder ruig en bergachtig dan de bekende Rockies in het oosten.

Spahats Creek Falls.
We houden halt bij de spectaculaire Spahats Creek Falls. Dit is de eerste stop die we na 8 km tegenkomen vanuit Clearwater. Het is een van de topattracties. Spectaculair, men zou er uren op kunnen staan kijken. Deze waterval vlak bij de ingang van het park waar het water in een 120 m diepe kloof dendert. Drie keer hoger dan de Niagara water falls, maar wel niet zo breed. Van 15:00 tot 16:00 uur.

Aan de Spahats Creek Falls.

Hilda, Renée en Martine.

Spahats Creek Falls.

Helmcken Falls

Deze waterval is de beroemdste en grootste toeristische attractie van het park, 135 meter hoog en de vierde grootste van Canada. Het water dondert de diepte in over een vulkanische klif. Twee keer zo hoog als de Niagara Falls. Tijdens de korte wandeling naar het uitkijkpunt, kondigt de waterval zich reeds met veel gedruis en gedonder aan. Hier van 17:00 tot 17:25 uur.

Helmcken Falls.

Dawson Falls

De kleinste waterval, maar wel degene waar we tot aan de voet konden wandelen. Het indrukwekkende is dat men hel dicht bij de oever kan staan en de kracht van het water beleven. Door een nauwe kloof  stort het water van de Murtle River zich over gepolijste rotsholten naar beneden, waardoor het geheel een bijzonder luidruchtig spektakel wordt. De waterval is 90 m breed, maar slechts 5 meter hoog. Ongelooflijk wat een donderend geweld het water ten toon stelt. Van 17:40 tot 18:15 uur.

Dawson Falls.

Logies: Helmckens Falls Lodge

Ergens te midden van de natuur. We rijden een eind in de Clearwater Valley Road. We logeren in lodges/bungalows/chalets in een prachtig decor. Ruime kamers met 2 grote bedden, met zicht op de bergen. Aangekomen rond 18:30 en na 205 km gereden. 

Het wegeltje van ons chalet naar de receptie/restaurant.

Receptie, ontbijt en diner gebouw voor deze nacht.

Ons chalet/bungalow/lodge midden de natuur.

We logeren in bungalows/chalets, ver verwijderd van de receptie waar er een wifi signaal is. Temperatuur vandaag tot 26°, en schitterende blauwe lucht. Schitterend weder, beter kan niet.

Route: Kamloops, Clearwater, Jasper.

Wells Gray Park Clearwater.

Dag 5: Vancouver -> Kamloops

Naar de Rocky Mountains.
Onze jetlag is verteerd. Om 08:00 uur vertrekken we van Tsawwassen-Vancouver naar de Rocky Mountains, naar het ruige binnenland van Canada. Het is een rit van 440 km hetgeen door de grote afstanden uiteindelijk er 485 geworden zijn. Onderweg kunnen we genieten van een schitterende omgeving. We nemen de highway 5, ook wel de Coquilhalla Highway genoemd. We nemen de Trans Canada Hwy/BC-1. 

Wandeling naar de 'Bridal Veil Falls'.

Bride Veil Falls.

We zijn aan een 'point of interest' gekomen. Na 120 km, om 10:00 uur komen we aan een donderende waterval, de Bruidsluier - Bridal Veil Falls. Na een korte, maar pittige wandeling van 15 minuten komen we aan een bruisende waterval.  

Bridal Veil Falls

Het water valt vanop 122 meter  naar beneden. Wegens de koude winters in deze gebieden, bevriest deze waterval en creëert een muur van ijs. Wegens de mogelijke gevaren is dit park dan gesloten.

Bridal Veil Falls.

Hope city - Rambostad in het dal van de Fraser River.

We komen in Hope City na 155 km. Ook bekend als de 'hoofdstad va de kettingzaagsculptuur'. Dit stadje staat bekend omwille van zijn houtsculpturen die gemaakt zijn met een kettingzaag. Wie kent er niet de filmen van Sylvester Stallone, alias Rambo? De domme en onnozele acties van deze pipo met zijn gevechtsscenes vallen wel in de smaak bij een zekere groep van mensen. In Hope city is men er trots op dat één van zijn filmen er werden gedraaid. De titel van de film voor de liefhebbers van dat genre: 'First Blood'. 

Beeld van Rambo gemaakt door houtzagers.

Maar een andere attractie zijn de 'Chainsaw wood carving', kettingzaag hout bewerkte beelden. Tja het is niet simpel om het juist te beschrijven. Maar er is regelmatig een wedstrijd waarbij men met kettingzagen figuren tracht te bewerken. Hier weer een onbegrijpelijke actie van de Guy en Roger. De 2 reisbegeleiders hadden een samenkomst afgesproken. Maar de Guy was er niet. Guy ging solo op zoek naar iets, wat ? Dan ging Roger hem zoeken, resultaat: chaos en niemand wist wie waar was. Bijna drie kwartier wat doelloos rondgelummeld.

In Hope City stad van de houtzagers.

Mighty Fraser River en de donderende Hell's Gate.

In het stadje Hope nemen we de richting naar Hell's Gate. De Fraser River is de langste rivier van de Canadese provincie British Columbia. Ongeveer 50 km stroomopwaarts van het stadje Hope, ligt een vernauwing in de Fraser Canyon. Deze vernauwing heet 'Hells Gate'. Op deze plek is de canyon 180 m diep. De amper 36 m brede rivier stort zich woest kolkend in de diepte.

De naam is afkomstig van de gigantische kracht van de stroming op dat punt. Spring je hier in het water, dan kom je direct in de hel terecht! Toen de Canadian National Railway werd aangelegd, moest een gedeelte van de rotsen wijken voor de spoorlijnen. Daarom slaagden de zalmen er niet langer in om de stroom op te zwemen naar hun paaigronden. Later werden de vistrappen gebouwd om de zalmtrek stroomopwaarts opnieuw mogelijk te maken. De kabelbaan is vandaag gesloten: pech, Hellsgateairtram. 

Lytton

In dit plaatsje worden geregeld de hoogste temperaturen van Canada opgetekend. Dit dorpje van 1000 inwoners werd een jaar geleden, einde juni 2021, wereldnieuws toen het dorp drie dagen op rij het Canadese hitterecord verbrak. Het kwik ging tot 49,6° C. De dag erna bereikte een grote natuurbrand het dorp en werd het evacuatiesein gegeven. Gevluchte dorpsbewoners probeerden wanhopig te achterhalen wat er met hun familieleden, buren en ook hun huisdieren is gebeurd. Niet iedereen is kunnen vluchten. Een onbekend aantal inwoners is als vermist opgegeven. We rijden er door, maar het is niet toegelaten er te stoppen. We zien nog de verwoestingen en wat er overbleven is.

De verwoestende brand te Lytton.

In Lytton, het verwoeste dorpje, komen ook de rivieren Fraser en Thompson samen. De Fraser is de rivier op de 'Hellsgate' verderop.

Samenvloeiing van de Rivers Fraser en Thompson

Kamloops

Op een goede 45 km voor onze bestemming van vandaag en in de buurt van Savona stoppen we nog aan het lake waar we nog een mooi uitzicht kunnen bewonderen op het Kamloops Lake. Ik vermoed dat we Kamloops in de verte kunnen zien liggen. Kamloops ligt op de kruising van de belangrijkste highways met enkele grote winkelcentra.

Uitzicht over Kamloops Lake.

Wij aan datzelfde meer.

Na 486 km in Kamloops om 19.45 uur aangekomen. Het was vandaag een frisse dag, tussen 17 en 20°, en een klein beetje regen.

Route van Vancouver naar Kamloops.

Logies.

We logeren in het Accent Inn hotel. Het hotel heeft geen restaurant. We zijn een zalm gaan eten in 'Earls' restaurant. Wel wat gezouten zalm met 'french fries' en asperges.

Accent Inn in Kamloops.

Dag 4: Vancouver -> Victoria op Vancouver Island

Naar Victoria op Vancouver Island.
Het is een rit gedeeltelijk met de wagens en gedeeltelijk met een ferryboot. We rijden een 10 minuten en 10 km tot aan de ferry terminal waar de ferryboten aanleggen richting Vancouver Island. De ferry terminal is vlakbij de locatie van het hotel, op slechts 10 km. Tsawwassen waar we logeren is een voorstad van Vancouver en ligt ten zuiden van Vancouver en Richmond.

Binnenruimte van de ferryboot, in de laadruimte voor wagens.

Ferryboot tussen Vancouver en Vancouver island.

Ferryboot waar een beetje wind staat. Dat is normaal zo op zee.

Ferry overtocht naar Swart Bay op Vancouver Island.

In Tsawwassen, waar we ook logeren, nemen we de ferry naar Swartz Bay op Vancouver Island. Vermits we de ferry van 8 uur nemen, en we ons een half uur eerder moeten aanmelden, vertrekken we om 07:15 uur. 

HOBO groep zit te zonnen uit de wind op de ferry.

De ferry vertrekt stipt om 08:00 uur, maar we moeten ons aanbieden uiterlijk om 07:30 uur.

HOBO groep zit te zonnen op de ferry.

Ferry boten tussen Vancouver en Vancouver Island.

De ferry is een mooie route tussen de verschillende eilandjes in de Straat van Georgia. Men vaart een gedeelte in de territoriale wateren van de Verenigde Staten. Zonder grenscontrole of vaccinatiegetuigschrift. De overtocht duur 1,5 uur op een zeer kalme zee, en we komen aan op Vancouver Island om 09:45 uur.

Mooie route tussen de eilandjes door.

Goed gekleed tegen de wind.

In de laadruimte voor de wagens op de ferry. Onze wagens gelukkig ook snel gevonden.

Victoria - De hoofdstad van British Columbia.

Vancouver Island is het grootste eiland aan de westkust van Noord-Amerika en is een wereld op zich: een fascinerend oerlandschap met diepe fjorden en hoge bergen, stille baaien en stranden.

Swart Bay - Butchart Gardens.
Vanuit Swart Bay rijden we dan verder via de highway 17 met de wagens tot aan de afslag naar Saanichton. De 17A oversteken en dan komen we in de Butchart Gardens aan. De rit vanaf de ferry was ongeveer 20 km. Deze plaats ligt halverwege tussen de ferry en Victoria.

Butchart Gardens.
Victoria wordt ook wel de 'de stad van de tuinen' genoemd. Een 20 km ten noorden van Victoria, werden in 1904 tuinen aangelegd door Jenny Butchart in een voormalige kalksteengroeve. Vandaar de naam. Men heeft er een rozentuin, Japanse, Italiaanse en mediterrane tuin. Er is een overweldigende pracht van meer dan een  miljoen exemplaren van ongeveer 700 soorten bloemen, bomen en heesters. Een van de mooiste onderdelen is de 'verzonken tuin' met de prachtige bloembedden.
Opmerking: in Keukenhof Lisse, zijn er meer dan 7 miljoen bloem bolgewassen geplant en er komen 1,5 miljoen bezoekers op af. In Butchart Gardens spreekt men van 0,5 miljoen bezoekers.

In Butchart Gardens.

Victoria, hoofdstad van British Columbia.
Victoria had de reputatie als 'Little England'. De stad is deze reputatie volledig ontgroeid en is de sprankelende hoofdstad van een gigantisch gebied dat British Columbia is. British Columbia is 30 keer groter dan België.

Parliament Buildings
Aan de zuidkant van de haven staan de Parliament Buildings. Het gebouw dateert uit 1897 en roept de sfeer op van 'Merry old England'.

Parliament Building in Victoria op Vancouver Island.

'Knowledge Totem' opgericht in 1990 ter gelegenheid van de 'Commonwealth Games..

Totem

Totempalen is een uitdrukkingsvorm die uniek is voor dit werelddeel. Een immense boomstam, versierd met dieren en mensenfiguren en mythologische vorstellingen en heeft verschillende functies. Bovenstaand foto is de uitbeelding van een gek, visser, speler, kikker en symboliseert lessen uit het verleden en hoop voor de toekomst.

Empress hotel.

In de buurt van de 'Inner Harbour' bekijken we een van de majestueuze gebouwen dat het Fairmont Empress hotel is, dat in 1908 werd geopend.

Bastion Square.
Dit is een historisch voetgangersgebied in Victoria. Het plein heeft een ceremoniële ingangsboog op de Government straten. De uitgang opent naar een trap met een uitzicht op de Inner Harbour. 

Drankstop.

De reisleiders vonden er niets beter op dan even achter de hoek om iets te gaan drinken. Niet met de volle goedkeuring van de rest. Daar een uur verloren gezeten en niets gezien. Niet de reden om deze verre reis te maken.

Royal British Columbia Museum.
Het RBCM behoort tot de meest toonaangevende musea en onderzoeksinstellingen van Canada. Het bijzondere is dat het museum stukken over de natuurhistorie, de recente geschiedenis van British Columbia en de cultuur van de oorspronkelijke bewoners combineert. Bij het binnenkomen staan we voor een wolharige mammoet met dreigende slagtanden.

Grote wolharige mammoet in het British Columbia Museum. Het schijnt op halve grootte te zijn.

De story van Terry Fox.

Terry Fox was een Canadese atleet en activist voor kankerbestrijding. Hij werd beroemd door zijn Marathon of Hope, een loop door heel Canada heen, om geld in te zamelen voor het onderzoek naar kanker. Hij had maar één been en liep de marathon met een prothese. Op 18-jarige leeftijd ontdekte men bij hem botkanker. Zijn been werd 15 cm boven zijn knie geamputeerd. 

Terry Fox, de eenbenige marathonloper.

Om geld in te zamelen voor kankeronderzoek besloot hij door Canada te lopen. Zijn doel was om dagelijks 42 km te lopen. Zijn loop werd de 'Marathon of Hope' genoemd. Na 18 maanden en 5000 km gelopen te hebben begon hij met zijn loop in het oosten van Canada. Na 143 dagen en 5372 gelopen kilometers waren zijn longen zo sterk door de kanker aangetast dat hij zijn actie moest beëindigen. De Marathon of Hope had totaal 24 miljoen dollar opgebracht. Hij wordt als een van Canada's grootste helden uit de 20e eeuw beschouwd. In de hele wereld wordt er geld ingezameld voor kankeronderzoek onder de naam Terry Fox Run.

Mile '0' gedenkplaats van het eindpunt van de 'Marathon of Hope'

Hier in British Columbia waar de 'Marathon of Hope' het eindpunt zou kennen staat dit gedenkteken. Terry Fox heeft het niet gehaald. De stichting heeft evenwel miljoenen dollars opgehaald ten voordele van het onderzoek tegen kanker. In gans Canada zijn er talloze standbeelden opgericht ter herinnering aan Terr Fox.

Op zoek naar een zeehondje.

Voor we terugrijden gaan we nog, tegen de zin van de meesten, een uur op een terras aan Bastion square, Darcy's Pub, iets drinken. In plaats van Victoria nog verder te bekijken, hebben we nog doelloos op het terras gezeten waar niets te zien was. Vertrokken naar de ferry, maar de Guy, een van onze reisleiders/chauffeurs, had 3 jaar geleden ergens in een verlaten yachthaventje een zeehondje gezien. Wij er naar op zoek, maar helaas, het diertje was nergens meer te bespeuren. Nog met verrekijkers gezocht maar tevergeefs. In de verte iets gezien dat een zeehondje zou kunnen zijn. Wanhopig hebben we nog wat rondgereden op zoek naar iets, een hert vermoed ik, maar het was in die drie jaar ook weggelopen. Het was rijden op de limiet, een zeker moment een marge van 8 minuten, om de boot te halen. Ook door wat aandringen van onze medereizigers aan de reisleider, besloten we naar de ferry te rijden. Gelukkig geen file en toch om 18:30 tijdig terug aan de ferryterminal te Swartz Bay. Door het aandringen van Luc, (vraag: wat zoek je?) zijn we tijdig aan de ferry geraakt.

Vancouver Island naar Tsawwassen.

De terugweg naar de ferry is gedeeltelijk over de scenic kustweg.  De ferry vertrok om 19:00 terug naar Tsawwassen. Na 1,5 uur varen konden we de korte rit naar het hotel afleggen, zodat we rond 20:45 aan het hotel toekwamen. De meesten hadden een maaltijd op de ferry kunnen nemen, zodus was ook weeral afgewerkt. Sommigen nog naar de supermarkt om nog iets te vinden om te eten.

Temperatuur vandaag: tot 21°, dus frisjes tegenover de vorige dagen.

Route van Vancouver naar Vancouver Island.

Dag 3: Vancouver - Metropool tussen groene bergen en blauwe zee.

Vancouver - Een droomstad om er te wonen.
Er zijn weinig steden die zo mooi zijn of waar het leven zo prettig en aangenaam is als Vancouver. De ligging is in één woord indrukwekkend te noemen. Volgens vele reisgidsen een van de mooiste steden ter wereld. De ligging van de stad tussen zee en bergen is ongeëvenaard, met het centrum aan het water van de Grote Oceaan en de toppen van de Coast Mountains in de nabije verte.

Stanley Park.

Hier is een verzameling van totempalen te bewonderen.

HOBO gezelschap poserend voor enkele totems.

Capilano Suspension Bridge.

Na het ontbijt kunnen we vertrekken rond 08:15 uur naar Vancouver. Het is zo rond 09:20 uur dat we ons eerste bezoek kunnen beginnen: de 'Capilano Suspension Bridge'.

Gezelschap bij enkele totems.

Deze brug is een van de grootste toeristische attracties. Het is een 137 meter lange tuibrug, die boven een 70 meter diepe canyon en de rivier hangt. Er is een grote verzameling totempalen.

Nog bij de totems. Elke totem zou een andere spirituele betekenis hebben.

De brug wiebelt een beetje, waarbij men de indruk krijgt dat men op een bootje op zee in de golven aan het varen is.

Capilano Suspension Bridge die nogal wiebelt.

In november 2009 was er een zware sneeuwstorm met windsnelheden tot 80 km/hr. Een 17 ton zware boom bezweek tijdens de storm en kwam op de brug terecht. De brug bleef onbeschadigd.

Stevig vasthouden want het wiebelt een heel klein beetje.

In het park zijn er reusachtige sparren waartussen er een canopy is aangelegd. Men wandelt tussen de kruinen van de bomen door.

Het is een 137 meter lange tuibrug, die boven een 70 meter diepe canyon en de rivier hangt.

Nog enkele meters en aan de overzijde.

Het frame van de Capilano Suspension Bridge

Wandelpad tussen de boomkruinen.

Lions Gate Bridge.

Dit is een hangbrug die downtown Vancouver verbindt met de stadsdelen West en Noord Vancouver. De brug wordt ook wel de First Narrows Bridge genoemd en overspant de Burrand Inlet. De hoofdoverspanning is 472 meter en de brug is ingedeeld in drie rijstroken. De brug werd tussen 1937 en 1938 gebouwd.

Lions Gate Bridge.

Stanley Park.

Het park is een van de grootste stadsparken ter wereld. Het wordt aan drie zijden door water omgeven. 
Er is ook een verzameling totempalen waarvan er sommigen tot 20 meter hoog zijn. Elke totempaal heeft een speciale betekenis. De geschiedenis van de stammen is er vereeuwigd in hout met de totempalen. In het park kunnen we onze lunch nemen. 

De geschiedenis van de stammen vereeuwigd in hout: totempalen in het Stanley Park.

Gastown.

Dit is een gerenoveerde wijk met vele cafés, bars, pakhuizen en leuke winkels. Het is het historische hart van de stad en bruist van de creativiteit. Het is het oudste deel van Vancouver en werd genoemd  naar John Deighton, een caféhouder van de Globe Saloon waarrond zich hier de allereerste nederzetting ontwikkelde. Hij kon goed verhalen vertellen en daarom stond hij in de buurt bekend als 'Gassy Jack'. 

Clint Eastwood, een van de beroemde bezoekers aan deze kroeg.

John Wayne was vaste klant hier.

Gassy Jack, of Jack de kletskous.

Deze ondernemende figuur kwam hier in 1867, samen met zijn indiaanse vrouw, zijn schoonmoeder, een hond, twee kippen, twee stoelen en een vat whiskey en vestigde zich in de buurt van een houtzagerij. In de periode van de houtzagerijen, rond 1860, mochten de arbeiders in of rond de houtzagerijen geen alcohol drinken. Deighton zag een gat in de markt en opende net buiten het gebied een saloon. Vanwege zijn spraakwatervallen kreeg hij de bijnaam 'Gassy' (breedsprakerig). Na een poos verscheen rond de bar een buurt 'Gassy Town'. Ter herinnering aan deze volksfiguur werd er een standbeeld met whiskeyvat geplaatst, maar onlangs verwijdert voor een gehele renovatie. Men kan er nog wel poseren bij Clint Eastwood en John Wayne. 

Klok werkend op stoom.

Steamclock.

Veel bekijks heeft ook de 'Steamclock'. Het is een grappige attractie die door het stedelijke warmwaternet wordt aangedreven en die werkt op stoom en die elk kwartier fluit. Wij stonden er ook te wachten tot het ding zou fluiten. En ja hoor, zeker twee of drie fluitjes en gedaan. Grappig. Deze klok hoort tot de meest gefotografeerde monumenten van de stad.

Canada Place

Dit is een pier met een dak van sneeuwwit tentdak. Dit complex steekt de haven in als een schip dat een klipper met bollende zeilen voorstelt.

Raar einde van de dag van één van onze gidsen/chauffeur.

De Guy, een van de 2 reisleiders en chauffeurs, kende een typisch gerecht dat we zeker moesten eten: poutin, frieten met saus en daarbovenop kaas. Resultaat: Guy heeft meer dood dan levend de strijd gestaakt. Overgeven in het midden van de straat op de stoep! Hij besloot dan maar om in de bus te gaan slapen. Wij staan er besluiteloos bij. Chaos, wat gedaan, en wie gaat er rijden? En waar gaan we eten? Niet dus, Roger heeft heel de omgeving afgelopen en niets gevonden. Maar oh, vlak voor onze neus was er een heel grote 'Food Market'. De reisleider wist het niet of dacht om iets beters te vinden. Tja, wat een gepruts van de ervaren reisleider. Ik heb dan zelf in die 'food market' wat eten gekocht om de honger te stillen. De anderen dan na een lange wachttijd zonder eten naar het hotel. In de buurt in een supermarkt nog wat koekjes en drank gaan kopen, en iedereen naar zijn kamer.

Logies.

Het weder was ons vandaag zeer gunstig gezind. Een gemiddelde van 27° met een top van 31°. We logeren voor de 2 de nacht in het 4* Ocean Coast Tsawwassen Inn Hotel

Hotel Coast Tsawwassen inn in de plaats met dezelfde naam.

Parcours van rondrijden in Vancouver.